غم دل

زینب، نامی که دل هر عاشقی را خون می کند؛

زینب، اسمی که در دل هر مؤمنی شوری شیرین به پا می کند؛

زینب، عنوان زنی است که غیرت هر مرد آزاده ای را به جوش می آورد؛

زینب، شیر زنی که هزار و چهار صد سال است پرچم دار خط مقدم جبهه مقاومت است؛

آری، زینب که قرن ها قبل یزیدیان زمان را رسوای جهان کرد، همچنان در مصاف سفیانیان زمان در نبرد است؛

زینب نه تنها زینت پدر، بلکه، معجزه علی است؛

زینب، همان بانویی است که کاخ ابن زیاد را با کلامش ویران کرد؛

همان که در جواب کنایه ابن مرجانه گفت:

ما رأیت إلا جمیلا

همان که مجلس و کاخ و کوفه، بلکه دنیا را برای ابن زیاد زندان کرد؛

زینب، زنی که در اسارت، در عین عزت، یزید را خوار و ذلیل ساخت، تا جائیکه مجبور به عذرخواهی شد و مجلس عزا گرفت به احترام حسین(ع)؛

زینب، بنت علی(ع)، همان سیده ای است که هم اینک بعد از گذشت قرن ها از واقعه کربلا، هنوز علم مقاومت در برابر سفیانیان را برافراشته نگه داشته است؛

همان که پژواک نامش در تمام عالم طنین انداخته،

سیده زینب نمادی گشته برای مقاومت

مقاومت در برابر یزیدیان و سفیانیان، در برابر ظالمان و مستکبران عالم.

و ما...

ما، عاشقان زینبیم،

ما فدائیان زینبیم،

ما شیعیان زینبیم،

ما همان جوانان وعده داده شده ایم که به زودی زود، زیر علم یالثارات الحسین(ع)

ندای بالدم، بالروح، نفدیک یا زینب سر خواهیم داد...