الحمدلله
الحمدلله
اگر تمام عمرم رو تو سجده باشم و ذکر حمد و شکر بگیرم باز نمی تونم حق این نعمت رو ادا کنم، با تمام وجودم این حرف رو می زنم،
یه عده می گن دینی که در اون متولد می شی مهم نیست، هر چند که حق باشه، مهم اینه که خودت با دلیل و منطق به حق رسیده باشی، حرف خوبیه، منم قبول داشتم، تا اینکه مصاحبه ای از دکتر عصام العباد عربستانی رو خوندم، ایشون که از علمای وهابی عربستان بودند و کرسی تدریس در دانشگاه مدینه داشتند و به گفته خودشون چند تا کتاب هم بر علیه اهل بیت و تشیع نوشته بودند، در حین این تحقیقات و تألیفات، پی به حقانیت مذهب تشیع می برند و بعد از بررسی های دقیق و افکار عمیق به این مذهب مشرف می شوند، چند کتاب هم در اثبات حقانیت شیعه می نویسند، اما محل استشهاد من به این نکته از مصاحبه ایشونه که وقتی ازش می پرسند الآن که شیعه شدید چه احساسی نسبت به خلفای اهل سنت دارید؟ جوابش خیلی جالب بود، گفت: با وجود این که الآن با دلیل و منطق می دونم که اون خلفا غاصب بودند و ناحق، ظلم کردند به اهل بیت، به پیامبر، به بشریت ولی هنوز وقتی کسی پیش من بد این ها رو می گه ناخودآگاه ناراحت می شم، هنوز نتونستم محبت اونارو از ته دلم بیرون کنم...
واقعا اگه تمام عمرمون رو در سجده بگذرونیم برای شکر نعمت محبت علی و بغض دشمنان علی بازم کم گذاشتیم...
الحمدلله الذی جعلنا من متمسکین بولایه امیرالمومنین علی ابن ابی طالب(ع)







گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم